"Traumacentrum in elke provincie kan honderden levens redden"

"Een traumacentrum heeft niets meer dan een gewone spoedgevallendienst", verduidelijkt Stefaan Nijs, diensthoofd traumatologie aan het UZ Leuven en woordvoerder van de Belgische Trauma Vereniging in "De ochtend".

"Maar uit buitenlandse ervaring blijkt dat wanneer je slachtoffers van een ongeval gaat concentreren en meer dan 240 slachtoffers in een ziekenhuis gaat behandelen, de ervaring aanzienlijk toeneemt. Bij traumaslachtoffers bepaalt de beslissing die je heel snel moet nemen op basis van heel beperkte informatie of en hoe je het ongeval overleeft."

Een bijkomend voordeel is volgens Nijs dat speciaal materiaal in gewone ziekenhuizen niet altijd 24 uur op 24 beschikbaar is. "Wanneer je gaat concentreren, kan je die wel beschikbaar maken zodat die heel snel inzetbaar is."

Nog volgens Nijs overlijden er in ons land jaarlijks veel meer zwaargewonde slachtoffers dan in andere Europese landen. "Als we de vergelijking maken dan zie je dat we in België ver boven het Europese gemiddelde zitten en bijvoorbeeld per jaar 18 dodelijke slachtoffers per 100.000 inwoners meer hebben dan in Engeland."

"Als je dit extrapoleert naar onze 11 miljoen inwoners dan kom je aan 1.800 inwoners meer die overlijden. Uiteraard speelt preventie een rol, maar misschien kun je met opvang ook aanzienlijk meer overlijdens voorkomen."

In ons land zijn er momenteel twee traumacentra, in Leuven en in Luik. Om naar vier of zeven traumacentra te gaan hoeven er geen nieuwe centra bij te komen, zegt Nijs. "We moeten onze zorg concentreren."

"Volgens de Belgische wet moet je bij een ongeval naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gebracht worden. Als gevolg daarvan zijn er gemiddeld maar 17 zwaargewonden per ziekenhuis. Maar het is net de ervaring die het verschil maakt. In het Verenigd Koninkrijk moet je tussen de 200 en de 400 zwaargewonde patiënten per jaar verzorgen om goed te kunnen worden. We moeten niet meer ziekenhuizen creëren, we moeten de slachtoffers concentreren om de juiste ervaring en middelen te kunnen opbouwen."

Volgens Nijs is het vooral een kwestie van afspraken maken tussen de ziekenhuizen, bepalen wie het major trauma centre zal zijn en al zijn middelen en personeel beschikbaar zal stellen, en welke pathologieën er daar dan behandeld zullen worden.

"Dit hoeft helemaal niet veel geld te kosten. De kosten hiervoor zijn gering en worden zeker teruggewonnen door het sparen van mensenlevens en veel meer nog door het beperken van restinvaliditeit."