"Burgerrechters hebben fouten van beroepsrechters op een lijstje gegeven"
Ex-politicus Bernard Wesphael is vanmiddag door het hof van assisen vrijgesproken van doodslag op zijn vrouw Véronique Pirotton. De twijfel over de schuld was te groot. "Ik was er eigenlijk helemaal gerust in", zegt erevrederechter Jan Nolf, die goed bevriend is met Wesphael. "Ik heb dat nooit publiek gezegd, omdat men mij dat kwalijk zou nemen. Maar ik heb Bernard Wesphael altijd gerust kunnen stellen, en heb dat ook vandaag de hele dag gedaan."
Tijdens het proces is het onderzoek door het parket van Brugge op de korrel genomen. Er zouden nogal wat gaten in het onderzoek gezeten hebben. Oud-rechter Nolf zag al naar eigen zeggen van in het begin ernstige problemen. "Na zijn aanhouding heb ik onmiddellijk commentaar gegeven over het principe van de parlementaire onschendbaarheid. Ik was een van de niet-weinigen die dacht dat daar misschien wel een serieuze fatale procedurefout in het begin gemaakt was. Zes maanden later heb ik een opiniestuk geschreven over het - volgens mij - misbruik van de voorhechtenis. Tien maanden is heel zwaar op een ogenblik dat het onderzoek afgerond is."
"Pas later heb ik ook het dossier kunnen bekijken, en daar zaten zoveel gaten in dat ik zei: ofwel verbeteren ze dat dossier, ofwel kan de jury niet anders dan vrijspreken."
"Assisenprocedure is hier heel goeie zaak geweest"
En de jury is dus vandaag ook uiteindelijk tot die conclusie gekomen. Wesphael is niet schuldig bevonden. De juridische waarheid. En in die zin is de assisenprocedure met een volksjury hier een "heel goede zaak" geweest, vindt oud-rechter Nolf. "De burgerrechters hebben eigenlijk toch maar de fouten van de beroepsrechters (onderzoeksrechters, parketmagistraten, politiemensen) op een lijstje gegeven en gezegd: "Daar kunnen wij niet mee werken."".
Maar heeft oud-rechter Nolf ooit geloofd dat Wesphael misschien wél schuldig was? "Ik heb altijd geloofd in hem, maar dat is niet relevant. Zo werkt het niet, mijn gevoelens hebben geen belang. Het gaat over de rationaliteit van het bewijs. Met dit dossier was er maar één plan: de vrijspraak."