"Mijn partner letterlijk cadeau gekregen voor mijn verjaardag"

“Cadeautip: een goed lief.” Die zin zette Erika Uyttendaele zo’n vijf jaar geleden op de uitnodiging voor het feestje van haar 34e verjaardag. “Iedereen wenste mij al jaren met Nieuwjaar “een goed lief” toe. Dat was ik wat beu. Ik vond dat ze het nu maar zelf eens mochten oplossen door iemand voor te stellen”, lacht ze.

De oproep bleef niet zonder gevolg. Zo kwam één vriendin - voor de grap - langs met een vriend die ze had ingepakt als cadeau. Een collega nam de cadeautip wel ernstig en gaf Erika een waardebon, goed voor één blind date.

“Zowel de bewuste man als ikzelf stonden daarvoor open”, zegt ze. “Hoe dichter de datum naderde, hoe spannender het werd. Wat als we niets tegen elkaar te zeggen hadden? Dat was gelukkig niet het geval. We hebben een hele avond gepraat en het klikte eigenlijk vanaf de eerste minuut.”

Een dikke maand later werden Erika en Stefan een koppel. “Tijdens ons huwelijk - het jaar erna - is de gemeenschappelijke vriendin stevig in de bloemetjes gezet. We zijn haar dan ook erg dankbaar.”

Het verhaal van Ylva Vermeiren en Luk Schoiers gaat verder terug in de tijd, tot de zomer van 1990. “Ik was 13, hij 15. We hadden elkaar nog nooit ontmoet, maar moesten dezelfde weg afleggen met de fiets nadat we bij gemeenschappelijke vrienden hadden gestudeerd. We waren op slag verliefd”, zegt Ylva.

De kalverliefde duurde uiteindelijk slechts enkele maanden. “We beloofden elkaar wel dat we later opnieuw zouden samenkomen. Iets wat negentien jaar later ook is gebeurd. We hadden ondertussen allebei een andere partner, maar we voelden beiden dat het niet meer klikte. Ik heb mijn toenmalige partner verlaten en ben alleen gaan wonen. Zo’n twee weken later stond Luk voor mijn deur met zijn koffers. Het was tijd om onze belofte in de praktijk om te zetten.”

“Ondanks de tegenkanting van familie en vrienden hebben we toch doorgezet. Ondertussen zijn we al zeven jaar samen en zijn we in 2014 getrouwd. Het voelt juist. We hebben er geen spijt van.”

Maarten Cuyvers leert zijn vriend kennen in september 2013, wanneer de jongeman – op dat moment 22 – rondrijdt als vrijwilliger voor een tennisevenement. Een collega krijgt van een bevriende agent de vraag of iemand van hen rondrijdt met een bepaalde wagen.

“Ik was blijkbaar opgeschreven door hem”, zegt hij. “Omdat het allemaal niet zo duidelijk was, werd er geen gevolg aan gegeven. Gelukkig, want ik verdiende niet zoveel en de boetes zou ik zelf moeten betalen. Het zou dus een domper zijn, aangezien het ook nog eens mijn verjaardag was.”

Maarten kreeg van zijn collega het nummer van de agent om hem te bedanken. Het verhaal leek daar te stoppen, tot diezelfde collega vroeg om met z’n drieën eens weg te gaan. “Het klikte meteen. We zijn contact blijven houden en spraken eens alleen af. Enkele maanden later werden we een koppel.”

“Sinds kort wonen we samen in Antwerpen. We zijn nog steeds heel gelukkig”, verzekert hij. “Wanneer mensen vragen hoe we elkaar hebben leren kennen, moeten ze altijd heel hard lachen als ze een antwoord krijgen. Als hij mij toen niet had opgeschreven, zouden we nooit samen zijn geweest.”

Dat zomerliefdes kunnen uitgroeien tot een lange relatie, bewijst het verhaal van Martine Meire. Zij ontmoette haar geliefde voor het eerst in de warme zomer van 1976.

“Als 16-jarige kustbewoner trok ik elke dag naar het strand. Ik werd er verliefd op de stoere strandredder, die in een vriendengroep zat die later samenvoegde met die van mij. We raakten aan de praat en na enkele weken kreeg ik mijn eerste kus achter een strandcabine.”

Zeven jaar later stapten de twee in het huwelijksbootje. “Je merkt dat er uit de vriendengroepen van toen blijvende relaties en vriendschappen zijn ontstaan. We zijn nog steeds heel gelukkig."

Een laatste verhaal dat we u niet willen onthouden, is dat van Michael De Bock en zijn vrouw Eva. Zij leerden elkaar kennen tijdens een groepsvakantie met de mutualiteit naar Oostenrijk in 1985. Hij was 15, zij 13.

"Vijftig pubers op een bus naar Saalbach, waar de ontluikende hormonen tijdens de traditionele "La bamba" op een typische dansavond welig tierden", zo omschrijft Michael het zelf. Van de passionele kussen ter plaatse op de dansvloer kwam niets meer achteraf en de twee verloren elkaar uit het oog.

Zo'n achttien jaar later ontmoeten ze elkaar opnieuw op Rendez-Vous, een van de eerste datingwebsites. Hij herkende haar lach meteen op haar profielfoto en ging het gesprek aan door te starten met "Ken ik u ergens van?". "Na enkele weken chatten via MSN Messenger (de populaire chatdienst uit die tijd, nvdr.) hebben we samen afgesproken om iets te gaan eten. De vonken sprongen er meteen van af."

Ondertussen zijn de twee al dertien jaar onafscheidelijk. "De cirkel is rond, want deze week zijn we samen opnieuw naar Oostenrijk getrokken, met dezelfde gezinsvakantie van dezelfde mutualiteit. Maar nu wel als animator."