Wat wil jij dat er in de rugzak van een 18-jarige zit?

Eindtermen, voor wie al een tijdje van de schoolbanken is of niet in het onderwijs werkt, is het misschien een abstract begrip. Concreet zijn eindtermen doelstellingen, die het minimum aan kennis, vaardigheden en attitudes, dat een leerling zich aan het einde van een onderwijsperiode -in dit geval het middelbaar- moet hebben eigen gemaakt, vastleggen.

De eindtermen op zich bestaan nog niet zo heel erg lang, ze werden voor het eerst geïntroduceerd in 1997. De eindtermen bepaalden voor elk vak en elke studierichting die minimumvereisten. Het bleek een gigantisch pakket. Ruim tien jaar later kregen ze, op vraag van de leerkrachten, al een eerste opfrisbeurt. De eindtermen werden realistischer en de scholen kregen meer autonomie bij de verwezenlijking ervan.

Maar de maatschappij maakte de laatste jaren een enorme ontwikkeling door, een digitale revolutie. De samenleving is veel complexer geworden en ook de mensen zijn zelf zijn veranderd. Hoog tijd dus, vond het kabinet Onderwijs, om de eindtermen opnieuw onder de loep te nemen.

En -dat is nieuw- deze keer zullen de eindtermen niet vanuit overheidswege opgelegd worden. U en ik kunnen mee bepalen hoe de nieuwe eindtermen voor het onderwijs er kunnen uitzien. Want onderwijs is van ons allemaal. Iedereen heeft er wel iets over te zeggen. We zijn allemaal leerling geweest, we hebben of kennen kinderen of misschien werken we wel zelf als leerkracht. Het is dus aan ons allemaal om mee te bepalen wat er precies in die rugzak van de 18-jarige moet zitten. Meer of minder wiskunde, ICT, sociale vaardigheden, enz.

Een aartsmoeilijke opdracht. Want niet alle leerlingen zijn hetzelfde, de een zal na het middelbaar nog verder studeren, de ander gaat meteen werken. En nog anderen haken voortijdig af.

Iedereen zijn zeg laten doen, vraagt tijd. En dus wordt de campagne stap voor stap gevoerd. In een eerste fase is een kerngroep van ouders gehoord. Een panel van 24 ouders kwam op uitnodiging van de Koning Boudewijnstichting drie weekends samen om in het gezelschap van experts en onderwijsmensen te discussiëren.

Zij kwamen tot de conclusie dat het secundair onderwijs jongeren beter moet voorbereiden op het leven, door hen bijvoorbeeld te leren omgaan met geld, sociaal engagement aan te leren, enz. Het onderwijs moet ook voorbereiden op de diversiteit van de samenleving en hen in nauwer contact brengen met het bedrijfsleven, bijvoorbeeld via stages.

Vandaag gaat het project #vanlerensbelang echt van start en wordt iedereen uitgenodigd om aan het debat deel te nemen. Dat debat verloopt in eerste instantie via de website www.onsonderwijs.be, waar ook enkele instrumenten worden aangereikt zodat mensen lokaal in groep aan de slag kunnen gaan. De bedoeling is dat honderden van die lokale groepen ontstaan, en vooral dat alle info die tijdens die kleinschalige bijeenkomsten is verzameld, op de website wordt ingevoerd.

Ook de debatten die via Twitter, Facebook en op kranten- en nieuwswebsites worden gevoerd, zullen op de website worden weergegeven.

De voorbije weken is uit honderden kandidaten ook een groep van tien jongeren gekozen. Deze leerlingen uit alle hoeken van het middelbaar onderwijs vormen het gezicht van de campagne en zijn als ambassadeur ook de spreekbuis voor hun leeftijdsgenoten.

Op 26 februari zal bovendien een groep van 100 samenkomen in Brussel voor een groot scholierendebat. De bedoeling is dat zij dit debat in hun eigen school zullen voorzetten.

Na deze 50 dagen wordt alle verworven informatie verwerkt in een tussentijds rapport en wordt er in elke Vlaamse provincie een Nacht van het Onderwijs gehouden, waar behalve de jongeren ook al de Vlaamse parlementsleden op uitgenodigd zullen worden.

Pas als al die stappen doorlopen zijn, komen de beleidsmakers in beeld. Tijdens een groots creatief Onderwijsfestival in het Vlaams Parlement op 13 mei, wordt het publieke traject van de campagne afgesloten en overgedragen aan de politiek.

In het Vlaams Parlement worden daarna nog verschillende workshops gehouden. En, om alles ook nog eens aan den lijve te ondervinden, zullen tien parlementsleden een dag mee schoollopen met een jongerenambassadeur. Daarna is het aan de politiek om definitief -of toch alvast voor de eerstkomende jaren- de inhoud van de rugzak vast te leggen.