”Films maken is een zware stiel, amai”

14 kinderen tussen 10 en 14 jaar maken op een week tijd een kortfilm. Ze doen alles zelf: een concept bedenken, het scenario uitschrijven, opnames maken en hun beelden monteren. Hun uitvalsbasis: een Gents internaat van waaruit ze hun productiehuis Zwartwit Zeetv runnen.

Het kamp wordt georganiseerd door Free-Time en begeleid door Mediaraven, een vzw die jongeren laat kennismaken met digitale media en hun “mediawijsheid” al doende wil aanscherpen.

“De kinderen zitten deze week op de schoolbanken en we willen hen iets bijleren, maar onze aanpak blijft speels. Uiteindelijk gaan ze al 10 maanden per jaar naar school en is dit een zomerkamp”, aldus begeleider Stijn, leerkracht informatica van opleiding.

De dag start met een quiz over de cameratechnieken die ze de voorbije dagen hebben geleerd. Inzet van het spel: twee camerastatieven, voor vier groepjes. De belangrijkste les is de OMA-regel. “Zorg ervoor dat je camera altijd is Opgeladen, ruim je Materiaal op en film Alles in drie shots”, herhalen ze in groep.

De vier groepjes hebben gekozen voor heel verschillende concepten: een Vranckxreportage, een horrorverhaal, een stomme film en slapstick met Mister Bean.

“We hebben de kinderen een pak beeldfragmenten getoond uit films en televisieprogramma’s. Zo kregen ze een idee van wat er mogelijk is. We willen hen vooral vrij laten, want het is niet de bedoeling dat ze een format exact kopiëren”, zegt Stijn.

Elke groep krijgt één Mediaraaf mee als begeleider. “Dat is nodig, want ze begrijpen alles tot ze zelf aan de slag moeten”, lacht coördinator Emmy. “We controleren of ze het materiaal juist gebruiken en helpen hen filmen. Sommige groepjes hebben het meteen in de vingers, voor anderen is het een gesukkel.”

De laatste gouden tips voor de opnames: “Zorg dat je zeker weet dat je beelden goed zijn. Je kan veel knippen en plakken, maar met slecht beeld kan je niet toveren”, waarschuwt Stijn. “En film voldoende opvulsel voor in je verhaal. Zoals we gezien hebben hoe ze in “Samson & Gert” honderd keer het huis of de deurbel tonen.”

Stijn (14), Arthur (13) , Felix (12) en Louis (12) gaan de journalistieke toer op, met een reportage over Oegandese bosmensen. “En omdat wij krulletjes hebben, moeten wij bosmens spelen”, aldus Felix en Louis. Stijn is cameraman van dienst. “Met die leren jas voel ik mij al een beetje Jambers”, klinkt het zelfzeker.

Felix en Louis smeren modder op hun gezicht en stoppen takken in hun broek. Al snel geraken de jongens niet meer uit hun lachsalvo. “Arthur, stel je vragen maar met je ogen dicht, want je bent zelf niet in beeld”, geeft Emmy mee als tip. “Amateurs”, zucht Stijn.

Na de picknick en de onvermijdelijke kampdans wordt er verder gefilmd. Bij de jongens is het olijkheid troef. “Die modder stinkt”. “Niet zeuren, dat is het leven van een acteur.” De cruciale sterfscène, die vanuit verschillende hoeken moet gefilmd worden, veroorzaakt wrevel. “Felix verdomme, je moet altijd exact hetzelfde doen, anders klopt dat niet in de montage”, vloekt Arthur.

Janne (10), Delphine (11) en Tiany (10) filmen een horrorverhaal. “Een moeder vermoordt haar kind in het bos, waarna er geesten rondspoken. Dat scenario is zo in ons opgekomen”, zo vat Delphine het samen. “We gaan iedereen laten geloven dat het goed eindigt, maar eigenlijk is dat niet zo”, lacht Tiany.

Delphine speelt de hoofdrol en regisseert haar groep. Ze heeft zich samen met haar nicht Tiany ingeschreven voor het filmkamp. “Wanneer we bij elkaar zijn, maken we vaak filmpjes. Het leek ons leuk om te leren hoe dat écht moet.”

Janne volgt toneelles en vindt alles met camera’s “keileuk”. Als jongste van de groep staat ze op haar strepen. “Tiany, we gaan een stuk opnieuw moeten filmen want ik heb te laat op stop geduwd, zucht Janne. “Dat is het lastigste vandaag: keilang dezelfde poses aanhouden, zeker met dat vals bloed dat ondertussen overal hangt”, aldus Tiany.

De draaidag zit erop, wanneer de jongensgroep plots merkt dat er geen geluid is opgenomen. “Arthur, meen je dat nu? Ik heb het je nog gevraagd”, zegt Felix kwaad. “Ja kerel, jij hebt het ook niet gecontroleerd”, repliceert die. “We gaan niet nog eens de idioot uithangen”, zuchten de bosmensen. Stijn brengt rust. “Ofwel lezen jullie de tekst in, ofwel filmen jullie alles opnieuw. Voor alles is een oplossing, maar schiet vooral in actie.”

De dag eindigt met een toonmoment. Elke groep speelt vijf fragmenten af, met de nodige bloopers bij. “Schaamtelijk om bepaalde dingen te zien, maar blij dat alles écht eng overkomt”, aldus de griezelmeisjes.

“De montage morgen, dat wordt iets anders”, zucht Mediaraaf Elise. "De dag duurt lang als ze zich moeten concentreren. Daarom plannen we spelletjes tijdens de pauzes. En gelukkig zijn ze allemaal gemotiveerd. Niemand wil het begin van zijn mediacarrière verpesten (lacht).”

Alle creaties van de jongeren en het filmdagboek van hun begeleiders zijn te bekijken via het YouTubekanaal van hun productiehuis Zwartwit Zeetv.