Hoe groot zijn problemen in Vlaamse jeugdpsychiatrie?
Doet de situatie zoals bij Fioretti zich ook voor in andere instellingen?
In het Gentse centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie Fioretti zou er volgens een ex-therapeut te veel medicatie worden gegeven en zouden de kinderen te vaak in isolatie worden geplaatst. Wordt er in andere psychiatrische instellingen in Vlaanderen ook zo gewerkt?
Volgens kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens is dat niet het geval. Hij laat weten dat het nieuws over Fioretti hem verrast en dat het zeker geen algemeen probleem is. Adriaenssens benadrukt dat Fioretti het enige centrum is in Vlaanderen waar kinderen en jongeren worden opgenomen met de combinatie van een verstandelijke beperking en een psychologische problematiek.
Ook het afdelingshoofd kinder- en jeugdpsychiatrie van het UZ Gent Eric Schoentjes heeft niet de indruk dat isolatie en medicatie in het algemeen vaker worden ingeroepen als behandelingsmethoden. "Het is me niet bekend dat nu meer dan vroeger zo wordt gewerkt. Deze mensen staan voor de moeilijke taak om te werken met de meest kwetsbare jongeren."
Zijn medicatie en isolatie vaak gebruikte methodes?
Volgens Peter Adriaenssens is isolatie een zeldzame strategie. Hij kan zich voorstellen dat het bij Fioretti iets vaker voorkomt, omwille van de specifieke problematiek van de jongeren, maar bij hem op de afdeling wordt het zelden gebruikt.
"Bij Fioretti komen kinderen en jongeren terecht met de combinatie van psychische problemen en een verstandelijke beperking. Het is veel moeilijker om hen een andere manier van omgaan met agressie aan te leren. Bij ons is het makkelijker om jongeren anders, redelijkerwijs naar een probleem te leren kijken", zegt Adriaenssens.
Het gebruik van medicatie vindt Adriaenssens in deze meer verantwoord. "Wij zijn eerder een eindstation na uitputting van alle ambulante middelen en dan is medicatie wel een hulpmiddel."
Volgens psychiater Schoentjes kan het zijn dat isolatie in sommige gevallen een oplossing biedt, gezien "de specifieke problematiek van de kinderen en jongeren bij Fioretti". Het is een doelpubliek waarbij een prikkelarme ruimte soms de beste ondersteuning biedt", zegt hij.
"De problematiek bij deze jongeren wordt alsmaar complexer, dus ik kan me voorstellen dat de maatregelen die ervoor worden aangewend soms ook meer ingrijpend zijn", voegt Schoentjes er nog aan toe.
Speelt privatisering in de zorgsector mee bij behandelingskeuze?
Volgens kinder- en jeugdpsychiater Schoentjes speelt privatisering geen rol bij de keuze voor een bepaalde behandeling. "Fioretti is altijd een privaat ziekenhuis geweest. Er is geen evolutie naar meer privatisering in die specifieke voorziening. De instelling heeft een heel lange traditie."
Ook Peter Adriaenssens denkt dat de interne memo waar de voormalige therapeut bij Fioretti over spreekt, niet mag worden veralgemeend. "Het zal een intern document zijn, specifiek voor het centrum zelf."
Zijn er meer mensen en middelen nodig in de zorgsector?
Psychiater Schoentjes vindt dat de vraag naar meer middelen van de maatschappij "is als openstaande deuren intrappen". "Het centrum Fioretti kan al rekenen op een grote omkadering om tegemoet te komen aan de specifieke eisen." De psychiater is van mening dat als er meer middelen zouden komen die eerder naar de ambulante zorg zouden moeten gaan.
Hij wil wel nog gezegd dat het werken in de sector het beste eist van de mensen en dat ze heel zwaar werk doen.
Peter Adriaenssens zegt wel dat het aantal hulpverleners per aantal kinderen vaak aan de lage kant is. "Er zijn twee hulpverleners voor acht kinderen. Ideaal zou drie of vier zijn, maar da's niet te betalen." Hij zou dus wel enigszins een pleidooi houden voor meer mensen, maar dan zeker niet alleen voor de kinderpsychiatrie. "Ook in de bijzondere jeugdzorg is er te weinig personeel. Daar is soms 1 nachtwaak voor een hele home."