"Bestrijding partnergeweld moet prioriteit blijven"

Vanmorgen raakte bekend dat de lokale politie er voorstander van is om partnergeweld niet langer als een prioriteit op te nemen in het Nationaal Veiligheidsplan. Ook de federale politie zou die mening toegedaan zijn. Beide organen werken op dit ogenblik mee aan het nieuwe Veiligheidsplan. Volgens de politiediensten staat de aanpak van intra-familiaal geweld intussen wel op punt.

Het nieuws en de argumentering is niet op gejuich onthaald. De houding van de politie bij de aanpak van het partnergeweld is een kaakslag voor de meer dan 40.000 slachtoffers die jaarlijks aangifte durven doen" zegt Karen Moeskops van Amnesty International. "En voor zovele anderen, want het overgrote merendeel van de feiten wordt niet aangegeven."

"In 2013 liep voor 162 mensen in België partnergeweld fataal af. Partnergeweld is een groot maatschappelijk probleem", aldus Moeskops. "Vandaag staan veel slachtoffers nog steeds in de kou. Niet iedereen wordt even goed opgevangen, niet alle procedures zijn perfect, niet iedereen is even goed opgeleid."

"Het aantal aangiften is een van de hoogste in de politiestatistieken. Om nu te concluderen dat we een versnelling lager mogen schakelen, is hemeltergend", aldus nog Moeskops. Amnesty roept de regering op om zowel intrafamiliaal geweld als seksueel geweld als een van de prioriteiten te behouden.

Volgens het Vrouwen Overleg Komitee (VOK) is er wel nog ruimte voor verbetering in de aanpak van het probleem. "Slachtoffers zetten gemiddeld pas na 35 incidenten de stap naar de politie. Heel wat slachtoffers doen nooit aangifte. De drempel verder verlagen, is dus nog steeds aan de orde", aldus het VOK.

"De wet op de uithuisplaatsing van daders van partnergeweld is van kracht sinds begin 2013. Deze wet zorgt ervoor dat slachtoffers thuis kunnen blijven in plaats van elders een onderkomen te moeten zoeken; het is de dader die het huis moet verlaten. De toepassing van de wet loopt evenwel spaak. De nodige instrumenten zoals een uniforme risico-inschatting en koppeling met daderhulpverlening zijn er immers nog niet", stelt het VOK vast.

Het expertisecentrum Steunpunt Algemeen Welzijnswerk wijst op de wisselende kwaliteit van het onthaal van slachtoffers bij de politie. "Als het inderdaad zo zou zijn dat iedereen die bij partnergeweld bij de politie terechtkomt heel correct wordt opgevangen dan is dat standaard, dan hoeft dat geen nieuwe prioriteit meer te zijn", stelt Helen Blow van het Steunpunt.

"Alleen merken wij in de praktijk dat mensen nog altijd heel wisselend opgevangen worden bij de politie. Soms wordt dat heel goed gedaan, maar soms ook echt niet. Er moet zeker aandacht voor blijven en het is heel belangrijk, ook voor de hulpverlening, dat politie en parketten het signaal geven dat wij dat als maatschappij niet tolereren, dat het kader geschapen wordt: "het kan niet, het mag niet en het zal vervolgd worden"."

De Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW) wijzen op het belang van preventie. "We vangen niet alleen slachtoffers op, maar werken ook voortdurend aan preventie", klinkt het bij de CAW's.

"Elk jaar 40.000 aangiften vraagt om prioriteit. De politie is een belangrijke speler in deze problematiek. Zij is vaak de eerste instantie die in contact komt met het probleem. Samen met de hulpverlening en de medische wereld moet ze dit probleem structureel blijven aanpakken. Daarom moeten we allen dit maatschappelijk probleem als een prioriteit (blijven) aanpakken.

Ook oppositiepartij Groen betreurt het "foute signaal" dat partnergeweld niet langer een prioriteit is voor de politie. "Het werk is nog niet af", klinkt het. "De aandacht mag niet verslappen", stelt Groen-Kamerlid Stefaan Van Hecke.

"Politiemedewerkers moeten verder gesensibiliseerd worden, zodat een gepast en kwalitatief gevolg kan worden gegeven aan klachten. Er moet ook voldoende aandacht gaan naar interne en externe doorverwijzing van slachtoffers."