“Neen, deze job is écht niet alleen geschikt voor vrouwen”

Bloemen, chocolade of een gemeende “dank je wel”. In heel wat bedrijven verlaten secretaresses vandaag met een extra grote glimlach en een kleine attentie hun bureau. Het is namelijk de derde donderdag van april, traditioneel de dag waarop ze –letterlijk?- in de bloemetjes worden gezet. En hoewel veel werkplekken de naam van de functie al veranderd hebben naar management assistant, blijven mannen in dit beroep uiterst zeldzaam. Wij zochten en vonden een van de weinigen. “Dit werk is écht niet alleen geschikt voor vrouwen.”

Jesse De Backer is 24 jaar, studeerde enkele jaren geleden office management aan de Katholieke Hogeschool Leuven en werkt ondertussen al anderhalf jaar als executive assistant bij Telenet. Executive assistant, jawel. Want waar de term “management assistant” slaat op een assistent van gelijk welke manager, kan een “executive assistant” enkel een hoger kaderlid dienen. “Het is niet gebruikelijk dat je meteen na het afstuderen zo’n functie krijgt”, zegt De Backer. “Ik heb veel geluk gehad dat ik mijn stage hier heb mogen doen en dat ze tevreden waren over mij.”

De man aan het woord is duidelijk tevreden over zijn job. En toch zijn er amper management assistants van het mannelijke soort te vinden. Uit cijfers van 2010 blijkt dat iets minder dan 7 procent van alle dergelijke functies wordt ingevuld door een man. Ook binnen zijn bedrijf is De Backer de enige mannelijke assistant, trouwens. In de opleidingen secretariaat-talen (op secundair niveau) en office management (op hoger onderwijs niveau) moge het percentage mannen dan wel hoger liggen –respectievelijk 26 en 28 procent-, de vrouwen blijven er de broek dragen.

“Binnen mijn job heb ik vaak contact met andere bedrijven en bijgevolg met andere management assistants. Van iedereen die ik al gecontacteerd heb, waren er amper twee van de mannelijke soort”, klinkt het. En ook de antwoorden die De Backer soms krijgt, bewijzen dat bijna iedereen een management assistant associeert met een vrouw. “Ik krijg vaak mailtjes die starten met “beste mevrouw De Backer”. Ik heb nu in mijn digitale handtekening “Mr.” bij mijn naam gezet om het duidelijker te maken. Tevergeefs. Als ik telefoon krijg en ze horen mijn stem vragen ze vaak naar “mevrouw De Backer”. Ik moet hen dan teleurstellen en zeggen dat ze met meneer De Backer spreken”, lacht hij.

Geslachtsgelijke collega’s

Veel problemen maakt hij er alleszins niet van, dat er amper geslachtsgelijke collega’s zijn. En toch zou er verandering in mogen komen. “Ik hoop dat we ooit van dat stereotype beeld verlost kunnen geraken”, zegt hij. “Men probeert steeds vaker vrouwen in managementfuncties te krijgen. Waarom dan niet meer mannen bij de assistants? Er zou alleszins wat meer afwisseling zijn.”

“Deze job is écht niet alleen geschikt voor vrouwen”, benadrukt De Backer. “Ook mannen kunnen een meerwaarde hebben in deze functie. Vrouwen zijn over het algemeen erg sociaal, wat een grote meerwaarde is als je deze job wil uitoefenen. Anderzijds merk ik dat structuur dan weer één van mijn sterke kanten is. Misschien is dat wel een eigenschap die vaker voorkomt bij mannen?"

“Een beetje zoals Valentijn”

Of hij vandaag op Management Assistant Day -of Secretaressedag, zo u wil- in de bloemetjes wordt gezet, weet De Backer nog niet. Echt belang hecht hij er alleszins niet aan. “Het is een beetje zoals Valentijn”, maakt hij de vergelijking. “Je moet niet één dag per jaar lief zijn voor je partner of tonen dat je het werk van je assistent apprecieert. De waardering doorheen het jaar vind ik veel belangrijker.”

“Anderzijds is de dag natuurlijk wel een goede manier om het beroep in de spotlights te zetten”, vervolledigt hij. “Mensen weten vaak niet hoeveel werk wij verzetten. Het is niet slecht om eens te laten zien dat er achter die manager ook een sterke kracht staat.”

Verhuizen

En wat brengt de toekomst? Is ambitie ook een beestje dat kriebelt in de buik van De Backer? “Eigenlijk wou ik altijd personal assistant worden. Daarbij ben je meer gebonden aan een persoon dan aan een functie. Zo regel je ook privézaken als reizen. In Vlaanderen of België komt dat echter amper voor, in de Verenigde Staten daarentegen is het dagelijkse kost.”

En laat dat net geen probleem zijn. “Het is niet mijn plan om hier te blijven. België en ik zijn geen goede match. Ik hou van drukte en van een “internationale sfeer”. Dat voel je hier niet, zelfs niet in Brussel.”

Verhuizen, dus. Naar New York, bijvoorbeeld. Maar wel nog steeds als assistant. Management, executive of personal.“Sinds een paar maanden leef ik wel met het idee om een eigen zaak op te richten. Ik zou niet weten in wat, maar ik zou graag zelf iets ondernemen. Dan kan je trots zijn op wat je zelf hebt gedaan, terwijl ik nu werk verricht voor anderen. Maar dat is allemaal langetermijndenken. Op korte termijn ben ik zeer gelukkig waar ik nu ben.”

“Meer dan koffie halen”

Een management assistant is amper nog te vergelijken met de secretaresse van jaren geleden. Zoveel er zijn in België, zoveel er taken en bevoegdheden zijn voor hen. “De job is heel divers”, zegt De Backer. “Mensen denken vaak dat het enkel gaat om koffie halen, maar dat is het dus niet. Je bent eigenlijk met 1.001 dingen tegelijkertijd bezig.”

Zo is er het beheer van de mailbox en agenda van de manager, het boeken van werkreizen, zoeken naar vergaderlocaties, facturen afhandelen, het ondersteunen van je team en projectwerk. "Zo ben ik nu bezig met de implementatie van een nieuw reisbureau", zegt hij. “Ik ben hier van nine to five, maar het werk houdt daar vaak niet op. Als mijn manager mij nodig heeft na de werkuren of in het weekend, dan hoort dat erbij. Gelukkig vind ik dat niet erg. Mocht dat beginnen storen, moet ik maar nadenken over een andere job.”

Meest gelezen