Brussels Airlines lanceert "Africa is not Ebola"-campagne
Ebola heeft in Afrika een economische ravage aangericht. Het virus is vandaag nog slechts in 3 van de 56 Afrikaanse landen aanwezig, maar toch blijven toeristen, investeerders en consumenten massaal weg, uit schrik om besmet te raken. Maart en april zijn normaal toeristische topmaanden, maar dat dreigt dit jaar anders uit te vallen.
“Het is hoog tijd dat we de wereld er weer aan herinneren dat Afrika prachtig is en heel wat economisch potentieel heeft”, zegt Bernard Gustin, CEO van Brussels Airlines. “Hoe erg de epidemie ook was, de internationale hysterie die hierop volgde, is een nog grotere bedreiging voor Afrika. Ik was onlangs in Kenia en zag met eigen ogen hoe weinig toeristen daar zijn uit schrik voor ebola. Kenia ligt even ver van Liberia als Brussel van New York. Dat is waanzin.”
Het imago van Brussels Airlines zelf kreeg door ebola ook klappen. Zeker in de Verenigde Staten, sinds enkele jaren een belangrijke markt voor de luchtvaartmaatschappij. Het eerste dodelijke ebolaslachtoffer op Amerikaanse bodem was eind september via Brussels Airlines van Liberia naar Brussel gevlogen, om vervolgens met United Airlines naar Texas te vliegen. Dat nieuws leidde tot negatieve berichtgeving in de Amerikaanse pers. Brussels Airlines zou ebola helpen verspreiden, zo werd beweerd.
Maar de waarheid is anders. Terwijl andere Europese luchtvaartmaatschappijen hun vluchten naar zwaar getroffen landen zoals Sierra Leone schrapten, bleef Brussels Airlines twee keer per week op het land vliegen. Daardoor kon er een luchtbrug gecreëerd worden voor medisch materieel en hulpverleners. “Meestal is het goed nieuws als je geen concurrentie hebt, maar in dit geval niet”, aldus Gustin. “Als we zouden stoppen met vliegen, zou ook alle hulp zijn weggevallen.”
Met de campagne "Africa is not Ebola" probeert Brussels Airlines de reizigers weer op andere gedachten te brengen, ook dankzij de hulp van enkele ambassadeurs van getroffen Afrikaanse landen en David Milliband, de gewezen Britse minister van Buitenlandse Zaken en nu voorzitter van het International Rescue Committee. “Het is onze humanitaire verantwoordelijkheid dat wij Europeanen samen met de Amerikanen deze hysterie een halt toe roepen”, zo klinkt het.
