DAT, SN Brussels Airlines, Brussels Airlines, en daarna?

Na het faillissement van Sabena wil een groep investeerders, aangevoerd door de zakenlui Etienne Davignon en Maurice Lippens, snel een nieuwe Belgische luchtvaartmaatschappij op poten zetten.

In 2002 richten ze de constructie SN Brussels Airholding op. Voor de doorstart maken ze gebruik van Delta Air Transport (DAT), een winstgevende dochtermaatschappij van Sabena die tot dan toe voornamelijk regionale vluchten uitvoert. DAT krijgt een nieuwe naam: SN Brussels Airlines. “SN” verwijst naar de internationale IATA-code voor Sabena en ook de blauw-witte Sabena-kleuren blijven: de link met het verleden wordt duidelijk niet vergeten.

Na het faillissement van Sabena, tot nu toe nog altijd het grootste bankroet uit de Belgische geschiedenis, staan meer dan 7.500 personeelsleden op straat. Een deel daarvan kan opnieuw aan de slag bij het nieuwe SN Brussels Airlines. En dat slaagt er wonderwel in vrij snel positieve resultaten neer te leggen, met meer dan 3 miljoen reizigers in 2003, een omzet van 656 miljoen euro en ongeveer 2.100 personeelsleden in 2004.

SN Brussels Airlines vliegt naar tientallen bestemmingen, voornamelijk in Europa en Afrika. Maar in de steeds evoluerende luchtvaartsector duiken nieuwe spelers op. Meest in het oog springend daarbij is de snelle opmars van de zogenoemde lagekostenmaatschappijen, die goedkopere tickets aanbieden door bijvoorbeeld vanop kleinere luchthavens te vliegen en geen extra's aan te bieden bij de vlucht (zoals drank, entertainment of transfers), tenzij ervoor betaald wordt.

Een van die lagekostenmaatschappijen is Virgin Express, eigendom van de Britse excentrieke zakenman Richard Branson. Virgin Express vliegt vanop Brussels Airport naar Europese bestemmingen aan het Middellandse Zeegebied en krijgt na het faillissement van Sabena veel speelruimte op de markt. De Britse luchtvaartmaatschappij blijkt een geduchte concurrent te zijn van SN Brussels Airlines.

In oktober 2004 besluiten de beide overkoepelende holdings om toenadering te zoeken. Virgin Express en SN Brussels Airlines worden ondergebracht in de SN Airholding, geleid door Etienne Davignon, maar blijven voorlopig functioneren als aparte entiteiten.

Twee jaar later zetten SN Brussels Airlines en Virgin Express de stap naar een volwaardige fusie. Op 31 maart 2006 wordt het huwelijk tussen beide luchtvaartmaatschappijen aangekondigd. En dat gaat gepaard met een nieuwe naam. Op 25 maart 2007 ziet Brussels Airlines het levenslicht, een gebeurtenis die gevierd wordt met een vernieuwde reizigersruimte op Zaventem, nieuwe logo’s, nieuwe uniformen voor het personeel en een uitgebreid aanbod aan nieuwe bestemmingen én nieuwe prijsformules.

Amper een jaar later volgt een nieuwe en verregaande stap voor Brussels Airlines, die uiteindelijk moet leiden tot de integratie van de Belgische luchtvaartmaatschappij in een andere, en niet van de minste.

Op 15 september 2008 kondigen SN Airholding en het Duitse Lufthansa een ”strategisch partnerschap” aan, waarbij Lufthansa zich voor 45 procent inkoopt in de holding. In een tweede fase zal Lufthansa ook de overige 55 procent van de aandelen kunnen verwerven en op die manier volledig eigenaar worden van de SN Airholding, en dus van Brussels Airlines. Die optie is uitvoerbaar tussen 2011 en 2014.

In december 2009 wordt Brussels Airlines onder de vleugels van Lufthansa toegelaten tot Star Alliance, de grootste luchtvaartalliantie ter wereld.

Anno 2011 beschikt de erfgenaam van Sabena over een vloot van 51 toestellen en een bestand van 3.000 werknemers. Er zijn rechtstreekse vluchten naar een 70-tal bestemmingen in Europa en Afrika en via internationale samenwerkingsverbanden biedt Brussels Airlines ook vluchten aan naar Amerika en Azië.

Kathleen Heylen