Fractie

Een fractie is een groep volksvertegenwoordigers die normaal tot dezelfde partij behoren en die zich verenigen met het oog op inhoudelijke en logistieke samenwerking. Men spreekt van een fractie vanaf 3 leden, vanaf 5 leden heeft ze recht op een partijdonatie.
Het Vlaams Parlement telt 6 fracties: Vlaams Belang (29), CD&V (28), Open VLD (25), SP.A (22), Groen! (6) en N-VA (6). CD&V en de N-VA hebben zich bij de verkiezingen van 2004 als kartel aangediend bij de kiezers, maar ze vormen wel aparte fracties in het parlement.
Een erkende fractie heeft recht op een donatie, maar krijgt ook meer spreektijd in het parlement. De parlementsleden hebben ook recht op een individuele administratieve medewerker.

Elke fractie heeft een voorzitter. Die treedt op als woordvoerder van de partij én maakt deel uit van het Uitgebreid Bureau van het Vlaams Parlement. Dat Bureau stelt onder meer de agenda van de plenaire vergadering op.

Van 7 naar 5

Fracties vergaderen meestal in besloten kring. Ze nemen stelling in over thema’s die in de plenaire vergadering worden besproken. Normaal gezien komt een fractie met een unaniem standpunt naar voren, maar het gebeurt ook dat fractieleden vrij worden gelaten om in eer en geweten te stemmen. Wanneer een partij in de oppositie zit, is de bewegingsvrijheid van de parlementsleden vaak net iets groter.
Sinds 2004 is het mogelijk om van fractie te veranderen, bijvoorbeeld wanneer een volksvertegenwoordiger overstapt naar een andere partij. Het aantal leden dat een fractie moet hebben om erkend te worden als dusdanig is toen ook verlaagd van 7 naar 5.

Wie zich niet bij een fractie wil aansluiten, kan zich bij de “onafhankelijken“ aansluiten. Momenteel zijn er 7 onafhankelijke volksvertegenwoordigers in het Vlaams Parlement. De vertegenwoordiger van Union des Francophones in het Vlaams Parlement is niet bij een fractie aangesloten.

Meest gelezen