30 maart tot 5 april 1916: jonge vrouw gefusilleerd door de Duitsers

Petit had geruime tijd informatie over Duitse treintransporten genoteerd en doorgestuurd naar de geallieerde inlichtingendiensten.

Petit zou zich tijdens haar ondervraging en proces bijzonder koppig hebben opgesteld en geen enkele bijzonderheid hebben verteld. Ze nam alle schuld op zich en weigerde ook een genadeverzoek in te dienen.

Het is ook al bekend dat ze zeer heldhaftig gestorven is. Voor het executiepeloton zou ze een blinddoek hebben geweigerd en hebben gezegd: “Jullie zullen zien hoe een Belgische vrouw weet te sterven."

Het is voor het eerst sinds de geruchtmakende executie van Edith Cavell, nu een half jaar geleden, dat de Duitsers een vrouw doodschieten.

Tegelijk heeft de Duitse overheid bekendgemaakt dat een andere terdoodveroordeelde vrouw genade heeft gekregen. Het is de 35-jarige Française Louise de Bettignies uit Rijsel. Er is daarbij opgemerkt dat ze voor haar “verspieding” geen bezoldiging heeft gekregen.

Van Gabrielle Petit wordt daarentegen uitdrukkelijk gezegd dat ze tegen betaling spioneerde. Veel Belgen zien daarin een manoeuvre om haar in diskrediet te brengen.

Louise de Bettignies, links haar cel, rechts haar Duitse gevangenis (naschrift: de vrouw stierf in haar Duitse gevangenschap net voor het einde van de oorlog)

In het neutrale Nederland is het leger enkele dagen lang in verhoogde staat van paraatheid gebracht.

Alle militaire verloven werden ingetrokken. De Nederlandse ministers en de opperbevelhebber hebben druk overleg gepleegd. De regering heeft de diplomaten laten weten dat het zich beveiligt tegen een bedreiging van de Geallieerde landen.

Vooral in Zeeland zouden de troepen versterkt zijn. Bij de Scheldemonding in Vlissingen zijn extra zware kanonnen geplaatst.

Dit alarm kwam er na geruchten dat de Britten een leger van 200.000 man via de Schelde naar Antwerpen zouden sturen. Dat zou op de recente Geallieerde conferentie in Parijs zijn besloten.

Spotprent op de Nederlandse neutraliteit: jongedames uit verschillende oorlogsvoerende landen proberen de Nederlandse jongeman te verleiden

Het blijkt dat Duitsland de Nederlandse regering had verwittigd voor een Britse invasie. Maar een paar dagen nadien liet Berlijn al weten dat deze informatie onjuist was.

Vermoed wordt dat Duitsland het loos alarm met opzet heeft doen veroorzaken, om de Nederlandse paraatheid te testen…

Duitsland had de Nederlanders al laten weten dat het desnoods zelf voor zijn veiligheid zal zorgen als Nederland niet in staat is een Geallieerde landing tegen te houden.

Het neutrale Nederland heeft sinds het begin van de oorlog 350.000 man onder de wapens. Die moeten voorbereid zijn op zowel een Duitse inval aan de oostgrens als op een Britse invasie vanuit zee.

Ook in België waren er geruchten over een Britse invasie in Zeeland. Op sommige punten zou de grens met Nederland versterkt zijn.

Karikatuur uit 1914: " Jij , klein Hollandertje, bent de enige die mij nog graag ziet," zegt de Duitser. " Hou afstand en pas op voor mijn prikkeldraad", antwoordt het 'kleintje'

In Mesopotamië heeft een Britse troepenmacht van 10.000 man een aanval op de Turken bij Koet-el-Amarna ingezet.

In deze stad aan de Tigris bieden zo’n 8000 man Brits-Indische troepen al vier maanden weerstand tegen een beleg door een Turkse legermacht. Die is ondertussen opgelopen tot meer dan 30.000 man en staat onder bevel van kolonel Halil Pasja, met de steun van de Duitse veldmaarschalk von der Goltz.

De belegerden houden goed stand maar hun voorraden voedsel en munitie zijn fel geslonken. Een eerdere uitvalpoging mislukte.

Het Britse leger dat vanuit Basra de benedenloop van de Tigris controleert, proberen wanhopig aanvallen te doen om de belegerden te ontzetten.

Sinds het begin van dit jaar zijn al een paar zware gevechten geweest, ten koste van zware verliezen aan beide zijden.

Overstromingen in de Tigris-delta bemoeilijken de operatie: Brits transport, vast in de modder

Bij een nachtelijke aanval van vijf Duitse luchtschepen op Londen is een van de zeppelins neergehaald. De luchtschepen lieten een 90-tal bommen vallen.

De L 15 van de Duitse marine werd ten oosten van Londen getroffen door granaten van de Britse luchtafweer. Het gaat om een relatief nieuw en groot type zeppelin – 162 m lang, vier motoren, dat 2 ton bommen kan vervoeren.

Het gevaarte kwam neer in het brede estuarium van de Theems. Een Britse trawler wist 18 inzittenden te redden, die op het zinkende luchtschip waren geklommen. Eén bemanningslid is omgekomen.

De geredden werden naar de naburige marinebasis Chatham overgebracht, waar ze bewaakt worden door Britse mariniers.

De bemanningsleden zouden hebben geprobeerd het luchtschip te vernietigen. De Britten, die graag technische informatie over de zeppelins wilden, hebben geprobeerd het te bergen, maar daarvoor was het gevaarte al te diep gezonken.

Het is nog maar de tweede keer dat de bemanning van de een zeppelin krijgsgevangen wordt gemaakt. In augustus 1914, tijdens de slag bij Tannenberg aan het Oostfront, werden de inzittenden van een zeppelin na een noodlanding overmeesterd door de Russische cavalerie.

In de Zwarte Zee is het Russisch hospitaalschip ‘Portugal’ gekelderd door een Duitse onderzeeër.

De ‘Portugal’ was oorspronkelijk een Frans passagierschip dat naar Zuid-Amerika voer. Omdat het door de oorlog op de Zwarte Zee geblokkeerd zat, werd het door Rusland opgeëist als hospitaalschip.

Op 30 maart lag de ‘Portugal’ voor anker in zee niet ver van Batoemi toen het door de U-33 werd aangevallen. Een eerste torpedo miste doel, maar een tweede deed het schip midden door breken.

115 opvarenden kwamen op. Aan boord waren er geen patiënten, maar wel artsen en verpleegsters van het Rode Kruis.

Rusland reageert verontwaardigd. Het hospitaalschip was duidelijk herkenbaar door een rood kruis op de romp.

De bemanning had de periscoop van de onderzeeër gezien, maar geen aanstalten gemaakt het schip te verlaten, omdat hospitaalschepen beschermd worden door internationale conventies.

De Portugal

Op 2 april heeft de Slavische gemeenschap in Londen betoogd. Onder andere Tsjechen en Kroaten uit Oostenrijk-Hongarije trokken op naar het hotel waar de Servische prins Alexander verblijft.

De nationalistische betogers eisten het opdoeken van het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk, onafhankelijkheid voor Tsjechië en de oprichting van een Zuid-Slavische staat, onder leiding van het Servische vorstenhuis.